όπνιος

ὄπνιος, -ον (Α)

(εσφ. γρφ. αντί ὄμπνιος)

1. μεγάλος, αυξημένος, πλουσιοπάροχος, πολύς (α. «ὄπνιος χείρ» — πλούσιο, πλουσιοπάροχο χέρι

β. «ὄπνιον νέφος» — μεγάλο, ογκώδες νέφος)

2. (κατά τον Φώτ.) α) «ὄπνιος λειμών

ὁ σῑτος καὶ οἱ δημητριακοὶ καρποί

ἐπεὶ Ὀπνία ἡ Δημήτηρ λέγεται»

β) «ὀπνιηρὸν ὕδωρ

τὸ τρόφιμον».